امور و موضوع های انسان شناسی و مردم شناسی
موضوع های انسان شناسی و مردم شناسی عبارتند از :
- زبان ، چه تصویری و چه نوشتاری و چه حرکتی ، با حرکت دست و سر و... ایماء و اشاره ، و...
- آئین های مُرده کشی یا به اصطلاح عموم مردم آئین های « مرده کَلاشی » که در تمام جهان اهمٌیتی خاص یافته است .
- سیاست ها ، تدابیر ، ترفند های مردمی ، و...
- سحر و جادو که از خواندن فلان وِرد شروع می شود تا بستن بخت دیگری و...
- هنرها که هنرهای سنٌتی ، و به اصطلاح صنایع دستی را شامل می شود الی :
- ادبیات شفاهی
- فرقه های عقیدتی اگرچه عقاید خود را با برخی از اعتقادات مذهبی آمیخته باشند و بنام مذاهبی رسمی فعالیت کنند
- عادات و آداب و رسوم
- خویشاوندی ، سلسله نسب ، روابط خویشاوندی ، ایلات و عشایر و...
- بوم و مسکن
- فنون صنفی در ارتباط باجسم انسان
- ابزار کار و زندگی
- یادبود ها
- حساب – کتاب کردن های سنٌتی
- نمایش ها و معرکه هائی که بیشتر در فضای آزاد صورت می گیرند
در مطالعه ی تمام این موضوعات ، به خصوص در غرب ، و اصولا" توسط انسانشناسان غربی در هرجای جهان که مطالعه می کنند توجٌه به تفاوت این امور در گروه مورد مطالعه ی آنان با سایر گروه ها و سایر محل ها بسیار زیاد است ؛ و عملا" حالت مطالعه ای تطبیقی به خود می گیرد .
ابتدا ، بنا به روش های مردم شناسی ، به ویژه روش های مردمنگاری ، عمل توصیف صورت می گیرد ؛ و آنگاه تحلیل موضوع با توجه به اصلاح امر یا حتی ایجاد وحدتی جهانی بین صورت دادن امر و تشکیل فرهنگ جهانی ؛ که معمولا" انگلیسی ها و آمریکائی ها و توابعشان چون استرالیا و قسمت اعظم کانادا که به زبان انگلیسی گفتگو می کنند در پی این هدف می باشند و دیگران ، مثلا" انسان شناسان کشور های اسلامی ( که غالبا" در تفرقه میان گروه های مسلمانان می کوشند ... ) می توانند در مسیر ایجاد وحدت و تحکیم وحدت بین کشور های اسلامی از این رشته استفاده کنند .
در هر حال ، به این اعتبار ، مردم شناسی شاخه ای از انسان شناسی است که به جمع آوری اطلاعات در محل می پردازد؛ و شامل نوشتار ، عکس ، تصویر نقاشی شده ، فیلم ، نُت نویسی موسیقی ها ، و جمع آوری ابزار می شود .
